Czas przyszły w języku niemieckim (Futur I, Futur II)

Czas przyszły w języku niemieckim nie jest tak powszechnie używany jak w języku polskim czy angielskim. Powodem tego jest fakt, że w wielu przypadkach wydarzenia przyszłe można łatwo wyrazić za pomocą czasu Präsens. Jednak pomimo to czasy Futur I i Futur II mają swoje zastosowania ekskluzywne dla nich. Ponadto są one niezwykle łatwe do nauczenia się, dzięki czemu można łatwo zwiększyć swoje kompetencje językowe.

Futur I

Podstawą  do korzystania z czasu Futur I  jest czasownik werden. Jego odmiana wygląda następująco:

Drugim elementem jest czasownik w formie bezokolicznika stojący na końcu zdania.

Czas Futur I  buduje się za pomocą prostego schematu:

Futur I = odmieniony czasownik „werden” + bezokolicznik drugiego czasownika

Czasownik w bezokoliczniku musi bezwzględnie stać na końcu.

Zastosowania i przykłady użycia czasu Futur I:

1) Do wyrażania przyszłości, np.
Wir werden am Donnerstag Rad fahren. W czwartek będziemy jeździć rowerem.
Ich wird heute arbeiten. Będę dziś pracował.

2) Do przypuszczania, np.
Sie werden wohl Komputer spielen. Chyba grają/będą grać na komputerze.
Ich wird wahrscheinlich im Büro sein. Zapewne będę w biurze.

3) Do rozkazywania, np.
Du wirst hier abstauben! Poodkurzasz tu!
Ihr werdet dieses Zimmer reinigen! Posprzątacie ten pokój!

W powyższych przykładach zaznaczone zostały czasowniki, aby zaprezentować, że ich miejsce w szyku jest niezmienne.

Futur II

Czas Futur II w budowie jest bardzo podobny do czasu Futur I. Jego elementem kluczowym ponownie jest czasownik posiłkowy werden. Budowa zdań w czasie Futur II wygląda następująco:

Futur II = odmieniony czasownik „werden” + imiesłów cz. przeszłego + bezokolicznik haben lub sein

W wypadku tego czasu czasownik haben/sein musi stać na końcu.

Zastosowania i przykłady użycia czasu Futur II:

1) Do wyrażania faktu lub przekonania co do zakończenia danej czynności w przeszłości, np.
Sie werden den Flugzeug bestimmt nicht erreicht haben. Oni z pewnością nie zdążą na samolot.

2) Przeszłości z elementem przypuszczenia, np.
Er wird wohl gestorben sein. On już chyba zmarł.

Zobacz także:

Czas zaprzeszły Plusquamperfekt Przeczenie w języku niemieckim Przypadki niemieckie – Nominativ (mianownik) Przypadki niemieckie – Akkusativ (biernik)