Czas zaprzeszły (Plusquamperfekt) to jeden z czasów przeszłych, jakimi operuje język niemiecki. Jego funkcją jest opisywanie wydarzeń dziejących się przed innymi zdarzeniami z przeszłości.
W czasie Plusquamperfekt kluczową rolę odgrywają czasowniki posiłkowe sein oraz haben odmienianych w czasie Präteritum oraz imiesłów czasu przeszłego Partizip II.
Plusquamperfekt = war/hatte + Partizip II
Czasownika posiłkowego sein używamy w wypadku aktywności określających ruch (fliegen, fahren, laufen etc.), zaś haben w wypadku opisywania stanu (na przykład sehen, lesen, schreiben).
Odmiana czasowników pomocniczych hatte/war
| haben | sein |
| ich hatte du hattest er/sie/es hatte wir hatten ihr hattet sie/Sie hatten |
ich war du warst er/sie/es war wir waren ihr wart sie/Sie waren |
Zastosowanie czasu Plusquamperfekt
Czas zaprzeszły nie występuje samodzielnie. Pojawia się on jedynie w wypadkach, kiedy ważne jest zasygnalizowanie, że dane wydarzenia nie dzieją się jednocześnie. Wówczas zdarzenie poprzedzające należy zapisać w czasie Plusquamperfekt, zaś następujące po nim – w Präteritum.
Przykłady:
Ich fuhr nach Deutschland. Früher war ich nie im Ausland gewesen. Jadę do Niemiec. Przedtem nigdy nie byłem za granicą.
Er lies ein Buch. Früher hatte er nie ein Buch gelesen. On czyta książkę. Przedtem nie przeczytał żadnej książki.
Jednym z częściej używanych w czasie Plusquamperfekt spójników jest Nachdem (gdy).
Nachdem ich das Buch gelesen hatte, trug ich ihn in die Bibliothek. Gdy przeczytałem książkę, zaniosłem ją do biblioteki.
Nachdem ich die Grenze überquert hatte, machte ich ein Foto. Gdy przekroczyłem granicę, zrobiłem zdjęcie.
To już wszystko co musisz wiedzieć o niemieckim czasie zaprzeszłym Plusquamperfekt. Jeśli artykuł ten okazał się przydatny, kliknij przycisk „Lubię to!” 🙂
